Πολλοί από εμάς μάθαμε στο μάθημα των Αγγλικών ότι ένας ανταγωνιστής είναι ένα άτομο ή ένα πράγμα που πολεμά ένας ήρωας. Αλλά στη βιοϊατρική επιστήμη, ένα ανταγωνιστής είναι ένα μόριο που συνδέεται με ένα κυτταρικό αισθητήριο νεύρο για να αποτρέψετε μια απόκριση, όπως μια μυϊκή σύσπαση ή ορμόνη ελευθέρωση. Οι ανταγωνιστές μπορεί να είναι σημαντικές ιατρικές θεραπείες, όπως ο ανταγωνιστής ναλοξόνη – επίσης γνωστός ως Narcan – που μπορεί να αναστρέψει μια υπερβολική δόση οπιοειδών.
Οι δύο κύριοι τύποι ανταγωνιστών —ανταγωνιστικοί και μη ανταγωνιστικοί— ονομάζονται για τις σχέσεις τους με αγωνιστές, τα οποία είναι μόρια που ενεργοποιούν τις κυτταρικές αποκρίσεις. Το σώμα μας παράγει φυσικά αγωνιστές για τον έλεγχο διαφόρων λειτουργιών και πολλά φάρμακα είναι επίσης αγωνιστές που μιμούνται αυτές τις ενδογενής μόρια. Για παράδειγμα, το σώμα μας έχει υποδοχείς οπιοειδών που μπορούν να ενεργοποιηθούν για να ανακουφίσουν τον πόνο τόσο από τους φυσικούς αγωνιστές που ονομάζονται ενδορφίνες όσο και από τα οπιοειδή φάρμακα.
Ένας ανταγωνιστικός ανταγωνιστής συνδέεται στην ίδια θέση με τον αγωνιστή για να εμποδίσει τη δράση του. Η ναλοξόνη, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για την αναστροφή μιας υπερβολικής δόσης οπιοειδών, είναι ένα παράδειγμα ανταγωνιστικού ανταγωνιστή. Συνδέεται στην ίδια θέση στον υποδοχέα οπιοειδών με το φάρμακο και αναστέλλει τις επιδράσεις του.
Ένας μη ανταγωνιστικός ανταγωνιστής στοχεύει διαφορετική θέση δέσμευσης από τον αντίστοιχο αγωνιστή. Όταν ένας μη ανταγωνιστικός ανταγωνιστής ασφαλίζει σε μια θέση, αλλάζει το σχήμα της θέσης δέσμευσης του αγωνιστή με τέτοιο τρόπο ώστε το μόριο να μην μπορεί να προσκολληθεί και να ενεργοποιήσει τη συνήθη απόκρισή του. Κεταμίνη — ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται κυρίως για την πρόκληση αναισθησία— είναι ένα παράδειγμα μη ανταγωνιστικού ανταγωνιστή. Συνδέεται σε διαφορετικό τμήμα του υποδοχέα NMDA-γλουταμινικού από τον φυσικό αγωνιστή του υποδοχέα, το γλουταμικό.
Μαζί με ανταγωνιστές όπως η ναλοξόνη και η κεταμίνη, ακόμη και οι επικίνδυνοι μπορούν να προσφέρουν πιθανά οφέλη ή γνώσεις για την υγεία. Για παράδειγμα, ένα φυτικό εκχύλισμα που ονομάζεται curare – ένας ανταγωνιστής που μπορεί να παραλύσει τους μύες που εμπλέκονται στην κίνηση και την αναπνοή – χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά για τη δημιουργία θανατηφόρων δηλητηριωδών βελών. Μελέτες για το curare, ωστόσο, επέτρεψαν στους επιστήμονες να αναπτύξουν μυοχαλαρωτικά που έκαναν τη χειρουργική επέμβαση ευκολότερη και ασφαλέστερη. Φαίνεται ότι ακόμη και οι κακοί ανταγωνιστές μπορεί να έχουν λίγο ήρωα μέσα τους, τελικά.
