Συνέντευξη με την βιολίστρια Clarissa Bevilacqua

Μια πρόσφατη ηχογράφηση του Nimbus μας μεταφέρει τη μουσική για βιολί της Αμερικανίδας συνθέτριας Augusta Read Thomas. Ο καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και ιδρυτής του Κέντρου Σύγχρονης Σύνθεσης του Πανεπιστημίου του Σικάγο, ο Thomas μπορεί να θεωρηθεί στην αιχμή της νέας αμερικανικής σύνθεσης. Αυτό το νέο CD ​​είναι γεμάτο με έργα της για σόλο βιολί, που καλύπτουν μια σειρά από περίπου 21 χρόνια σύνθεσης, και ολοκληρώνεται με την παγκόσμια πρεμιέρα ηχογράφηση του τρίτου κοντσέρτου της για βιολί, «Juggler in Paradise».

Η βιολονίστρια, Clarissa Bevilacqua, κατακτά ένα εντυπωσιακό ρεπερτόριο που απαιτεί όλες τις πτυχές της τεχνικής για έναν σύγχρονο βιολιστή. Μιλήσαμε λίγο για το τι ήταν ως νέος βιολιστής να μπεις στον νέο κόσμο της μουσικής. Οι δάσκαλοι κάποιου μπορούν να διδάξουν μόνο ό,τι έχουν μάθει και να κλιμακώνουν την αρχή και το τέλος των πάντων ή η ίδια ευελιξία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει επίσης θέση;

Το έργο ήταν τρία χρόνια στο στάδιο της προετοιμασίας (με την αναπόφευκτη διακοπή του COVID). Η εκμάθηση της μουσικής, η παρακολούθηση της μουσικής με τον συνθέτη (ένα θαυμάσιο πλεονέκτημα της συνεργασίας με έναν ζωντανό συνθέτη), λαμβάνοντας υπόψη τυχόν αλλαγές στη μουσική κ.λπ. Η κ. Bevilacqua σημείωσε ότι όταν ένα έργο πέσει στα χέρια ενός νέου ερμηνευτή, είναι έρχονται σε αυτό με την εμπειρία τους, και ο συνθέτης μπορεί να έχει μεταγενέστερες σκέψεις ή αλλαγές στη συνθετική του γλώσσα επίσης. Δύο έργα, αν και αρχικά γράφτηκαν για βιολί, ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά σε άλλα όργανα και αυτό απαιτούσε επίσης κάποια επανεξέταση.

Augusta Διαβάστε Thomas: Rush

Η ηχογράφηση της σόλο μουσικής βιολιού ξεκινά με το εντυπωσιακό Βιασύνη, που αναφέρεται όχι μόνο στη βιασύνη που λαμβάνουμε από πράγματα που πίνουμε, όπως μια βιασύνη ζάχαρης ή μια βιασύνη καφεΐνης, αλλά και στη βιασύνη της καθημερινής ζωής – πράγματα εξωτερικά μας. Φαίνεται ότι έχουμε όλο και λιγότερες πιθανότητες να καθίσουμε και να σκεφτούμε πράγματα ή να ακούσουμε πράγματα. Μετά από αυτή την παλλόμενη αρχή, το άλμπουμ σταδιακά επιβραδύνεται.

Augusta Διαβάστε Thomas: Caprice

Το Caprice, που γράφτηκε το 2005, είναι ένα από τα αγαπημένα του καλλιτέχνη. Ο τίτλος του παραπέμπει στα 24 Caprices του Paganini, αλλά και στην ουσία του ‚caprice‘: άγριο και τυχαίο, πηδώντας από εδώ ως εκεί και μετά κάπου αλλού – αν μη τι άλλο, νιώθεις το μυαλό σου να επεκτείνεται!

Augusta Διαβάστε Thomas: Rainbow Bridge to Paradise

Rainbow Bridge to Paradise, που γράφτηκε το 2016, κάνει τη γέφυρα του ξεκινώντας χαμηλά και καταλήγοντας στη στρατόσφαιρα της σειράς βιολιών. Βήμα-βήμα, πίσσα ή δύο γήπεδα τη φορά, το έργο προχωρά και φτάνει μέχρι να γίνει η γέφυρα προς τον Παράδεισο, δηλαδή το κονσέρτο για βιολί που τελειώνει το έργο, Ζογκλέρ στον Παράδεισο.

Κοντσέρτο για βιολί Νο. 3, Ζογκλέρ στον Παράδεισο: IV. Κάνω φασαρία

Στην άλλη άκρη της κλίμακας από τα έργα για σόλο βιολί, βρίσκεται το κονσέρτο για βιολί Νο. 3 του Θωμά, με τίτλο Ζογκλέρ στον Παράδεισο, εδώ στην ηχογράφηση της παγκόσμιας πρεμιέρας του. Αν και τα δύο πρώτα κοντσέρτα της γράφτηκαν για βιολί και ένα σύνολο δωματίου, αυτό το έργο, που γράφτηκε το 2008, είναι για βιολί και πολύ μεγάλη ορχήστρα και παίζεται εδώ με την Εθνική Ορχήστρα του BBC της Ουαλίας. Το έργο είναι σε μια κίνηση αλλά έχει χωριστεί στην ηχογράφηση σε μικρότερα κομμάτια. Τα ονόματα των έξι μεμονωμένων ενοτήτων είναι σημαντικά για να δείξουν το εύρος του έργου: 1. Ευρύχωρο και κομψό. 2. Μεγαλοπρεπής, παιχνιδιάρης, ζωηρός. 3. Παιχνιδιάρικο, ψύχραιμο, τζαζ? 4. Romp? 5. Ευρύχωρο? και 6. Ονειροπόλος και αιωρούμενος. Η ξέφρενη κίνηση στο 4. Romp κυκλοφορεί σύντομα από τον 5. Spacious. Το 6. Ονειρικό και αιωρούμενο τέλος είναι ένας τέλειος παραλληλισμός με το 1. Ευρύχωρο και κομψό άνοιγμα.

Θα επικεντρωθούμε στην κορύφωση του κοντσέρτου για βιολί και στην τέταρτη ενότητα με τίτλο Romp. Εδώ έρχεται στο προσκήνιο όλη η δύναμη της Εθνικής Ορχήστρας του BBC της Ουαλίας. Το γράψιμο του Thomas για αυτό το κομμάτι ζητούσε μια «πολύ μεγάλη ορχήστρα» και ο αριθμός των κρουστών μόνο (περιμένετε το σόλο του μπόνγκο στα τύμπανα) είναι μια ένδειξη των δυνάμεων σε ετοιμότητα.

Όταν κοιτάς το άλμπουμ στο σύνολό του, τα έργα είναι σύντομα, το συντομότερο μόνο 2 λεπτά και το μεγαλύτερο λίγο πάνω από 6 λεπτά σε διάρκεια. Αυτό ήταν κάτι που ο Bevilacqua θεώρησε ότι ήταν καλό για το σύγχρονο κοινό που θέλει τα πράγματα να είναι σύντομα. Είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο το κονσέρτο μιας κίνησης χωρίστηκε σε 6 μέρη: για να επιτρέψει στο κοινό να βρει τα μέρη που αγαπούσε.

Ρωτήσαμε τη Bevilacqua τι θα ακολουθήσει και η πρώτη της απάντηση ήταν να ξεκουραστεί από την ηχογράφηση για λίγο, αλλά αυτό, φυσικά, περιλαμβάνει να πάρει αυτό το υλικό από το πρώτο της CD στο δρόμο. Δεν παίζει ολόκληρες συναυλίες του Augusta Read Thomas, αλλά το συνδυάζει με μουσική από άλλες περιόδους. Επίσης εγκαινιάζει το δικό της φεστιβάλ μουσικής στο Σάλτσμπουργκ το φθινόπωρο: ένα φεστιβάλ μουσικής δωματίου για ερμηνευτές κάτω των 30 ετών. Τα τέσσερα χρόνια σπουδών της στην πόλη της έχουν αφήσει να αγαπήσει τον τόπο, αλλά θέλει επίσης να του προσφέρει πιο σύγχρονες προσφορές . Μπορεί να είναι η πόλη του Μότσαρτ, αλλά είναι και η πόλη της Bevilacqua και θέλει να συνεισφέρει και αυτή!

Για περισσότερα από τα καλύτερα της κλασικής μουσικής, στο E-Newsletter μας