Q&A με τη δομική βιολόγο Lauren Parker Jackson – Biomedical Beat Blog – Εθνικό Ινστιτούτο Γενικών Ιατρικών Επιστημών

«Ένα μπερδεμένο πειραματικό αποτέλεσμα σχεδόν πάντα σημαίνει ότι έχετε πέσει πάνω σε κάτι ενδιαφέρον και ίσως ακόμη και συναρπαστικό. Νομίζω ότι αυτό είναι που κάνει την επιστήμη διασκεδαστική», λέει Lauren Parker Jackson, Ph.D., επίκουρος καθηγητής βιολογικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt, Nashville, Tennessee. Δείτε τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξής μας με τον Δρ Τζάκσον για να μάθετε πώς έγινε βιολόγος και τι σπουδάζει στο εργαστήριό της.

Ε: Τι πυροδότησε το ενδιαφέρον σας για την επιστήμη;

ΕΝΑ: Δίνω πιστώσεις στο γυμνάσιο μου χημεία, καθηγητές φυσικής και βιολογίας με κινητοποιούν το ενδιαφέρον μου για την επιστήμη. Ήταν ιδιόρρυθμοι, ήταν ταλαντούχοι, ήταν ενεργητικοί και δεν φοβήθηκαν να μας πιέσουν. Ως έφηβος, έκανα πολλές επιστημονικές εκθέσεις και κουίζ, όπου δύο ομάδες διαγωνίζονται για να απαντήσουν σε ακαδημαϊκές ερωτήσεις. Ως μαθητής λυκείου, έλαβα μέρος στο Σχολή Επιστημών και Μηχανικών του Κυβερνήτη, όπου πέρασα ένα μήνα στο Πανεπιστήμιο του Tennessee, στο Knoxville, σπουδάζοντας χημεία σε ένα εργαστήριο. Αυτό με εξέθεσε σε έρευνα για πρώτη φορά.

Ερ.: Ποια ήταν η πορεία σας για μια ερευνητική καριέρα;

ΕΝΑ: Ξεκίνησα στο Vanderbilt ως προπτυχιακός στη χημεία. Στο πρώτο μου έτος, πήγα στους καθηγητές μου και ρώτησα, „Υπάρχουν ευκαιρίες για έρευνα;“ Πολλοί καθηγητές είπαν, «Όχι, όχι για πρωτοετείς», αλλά ένας, Ο Δρ Τζέραλντ Στομπς, είπε ναι. Μπήκα στο εργαστήριό του το καλοκαίρι μετά τον πρώτο μου χρόνο στο Vanderbilt και δεν έφυγα ποτέ. Αρχικά νόμιζα ότι θα φοιτούσα στην ιατρική σχολή, αλλά η έρευνα στο εργαστήριό του άλλαξε την πορεία μου.

Συνέχισα για να κερδίσω το διδακτορικό μου. στην Αγγλία στο Medical Research Council Laboratory of Molecular Biology και στο Trinity College, που ανήκουν και τα δύο στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Μετά το διδακτορικό μου, ασχολήθηκα με τη συμβουλευτική διοίκησης για μερικά χρόνια στο Λονδίνο, αλλά δυστυχώς, αυτό ήταν το 2008—κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ήταν μια πολύ περίεργη στιγμή να συμβουλευτώ, και δεν μου άρεσε καθόλου. Κατέληξα να επιστρέψω για να κάνω μεταδιδακτορικές σπουδές για τεσσεράμισι χρόνια στο Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας του Κέμπριτζ. Στη συνέχεια επέστρεψα στο Vanderbilt ως καθηγητής το 2014.

Ε: Ποιο είναι το επίκεντρο του εργαστηρίου σας?

ΕΝΑ: Συχνά περιγράφω αυτό που κάνουμε το εργαστήριό μου καθώς μελετάμε το σύστημα FedEx μέσα μας κύτταρα. Το σώμα μας χρειάζεται να μεταφέρει πολλά σημαντικά μόρια όπως πρωτεΐνες και λιπίδια να λειτουργήσει σωστά. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι αυτά τα μόρια φτάνουν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή σε ένα πολύ γεμάτο περιβάλλον. Σχεδόν τα πάντα στο σώμα μας εξαρτώνται από αυτό κατά κάποιο τρόπο: νευροδιαβίβαση, πρόσληψη θρεπτικών ουσιών, σηματοδότηση, μεταβολισμός. Η έρευνά μας προσπαθεί να κατανοήσει πώς τα κύτταρα κατασκευάζουν μικρές δομές μεταφοράς που ονομάζονται κυστίδια ή σωληνάρια που μετακινούν τα μόρια όπου πρέπει να πάνε.

Στόχος μας είναι να οπτικοποιήσουμε πώς μοιάζουν αυτές οι δομές μεταφοράς, ώστε να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν τα μόρια μεταξύ τους και πώς τα κύτταρα χτίζουν τις δομές. Πολλές από τις πρωτεΐνες που μελετάμε συνδέονται είτε με γενετικές διαταραχές είτε με νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως π.χ Αλτσχάιμερ και Πάρκινσονεπομένως υπάρχουν σημαντικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία εκτός από την κατανόηση της βασικής βιολογίας.

Ε: Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε στην καριέρα σας και πώς τις αντιμετωπίσατε;

ΕΝΑ: Οι μεταβάσεις είναι μια μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε όλοι στην καριέρα μας. Όταν πέρασα από την προπτυχιακή στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση, η ιδέα ότι μερικές φορές τα πειράματα αποτυγχάνουν —ακόμα και ότι τα έργα σταματούν και ίσως δεν πετυχαίνουμε στα χρονοδιαγράμματα μας— ήταν πολύ δύσκολη για μένα. Το να παραδεχτώ ότι ήθελα να επιστρέψω στην ακαδημαϊκή επιστήμη και να αναγνωρίσω ότι η συμβουλευτική ήταν μια παράκαμψη στην καριέρα μου ήταν μια άλλη μετάβαση. Η επαφή με άλλους ανθρώπους σε εκείνα τα σημεία με βοήθησε να παραμείνω στο μονοπάτι. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να διατηρείς σχέσεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους μέντορες και τους συνομηλίκους σου γιατί είναι πολύ εύκολο να απομονωθείς.

Ε: Σε ποιους στόχους εστιάζεις;

ΕΝΑ: Ειδικά τους τελευταίους 18 μήνες, έχω σκεφτεί πολύ τη σημασία του να υπηρετήσω ως μέντορας και συνήγορος για νεότερους επιστήμονες από διαφορετικά υπόβαθρα. Δεν ήξερα ούτε έναν επιστήμονα ή ακαδημαϊκό όταν μεγάλωνα. Ήμουν ο πρώτος στην οικογένειά μου που ακολούθησε αυτό το μονοπάτι, και ήταν πραγματικά μπερδεμένο πολλές φορές. Ως προπτυχιακός, δεν νομίζω ότι είχα ούτε μια γυναίκα καθηγήτρια επιστήμης. Αλλά είχα τόσους πολλούς άνδρες καθηγητές επιστήμης που ήταν πρόθυμοι να υπηρετήσουν ως μέντορες και που κατανοούσαν τη σημασία της διεύρυνσης του είδους των ανθρώπων που γίνονται επιστήμονες. Στις μικρές μου κλασικές σπουδές, είχα επίσης πολύ δυνατές γυναίκες μέντορες και με ενθάρρυναν να εξετάσω τον ακαδημαϊκό χώρο.

Τώρα αισθάνομαι έντονα ότι είναι σημαντικό να είσαι μέντορας όχι μόνο στους ασκούμενους αλλά και στους συνομηλίκους σου κατά τη διάρκεια της θητείας. Φυσικά, είναι ζωτικής σημασίας για τους νέους καθηγητές να οικοδομούν σχέσεις και να λαμβάνουν συμβουλές από ανώτερους μέντορες. Αλλά μερικές από τις καλύτερες και πιο επίκαιρες συμβουλές προέρχονται από συναδέλφους λίγα μόλις χρόνια πριν από εσάς ή στο ίδιο σημείο καριέρας. Οι συμβουλές από τους συνομηλίκους είναι ζωτικής σημασίας κατά τη μετάβαση από το μεταδιδακτορικό στη σχολή και η καθοδήγηση από ομοτίμους είναι πολύ σημαντική καθώς προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματική καθοδήγηση, τη διαχείριση χρόνου και τον φόρτο διδασκαλίας/υπηρεσίας.

Ε: Τι συμβουλή έχετε για φοιτητές που ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν μια καριέρα στην επιστήμη;

ΕΝΑ: Πάντα λέω στους προπτυχιακούς φοιτητές: «Αν θέλετε να είστε ο πιο έξυπνος άνθρωπος στην αίθουσα, πρέπει να διαβάζετε συχνά και βαθιά». Αυτό ισχύει είτε πρόκειται για ένα σχολικό βιβλίο στις πρώτες μέρες είτε για την επιστημονική βιβλιογραφία αργότερα. Δεν αρκεί να περάσετε μια περίληψη, να διαβάσετε Twitter ή Instagram ή να παρακολουθήσετε πολλές ομιλίες διάρκειας 5 λεπτών. Μερικές φορές οι μαθητές πιστεύουν ότι υπάρχουν μυστικές συμβουλές για την επιτυχία, αλλά χρειάζεται χρόνος για να κατακτήσουν τεχνικές, να διαβάσουν, να σκεφτούν και να ερμηνεύσουν δεδομένα. Κάθε στάδιο σε ένα έργο απαιτεί χρόνο, ειδικά σε εκείνα τα πρώτα χρόνια, και πρέπει απλώς να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο στη δουλειά μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η εργασία πρέπει να καταναλώνει τα πάντα, αλλά δεν είναι και περιστασιακή.

Η έρευνα του Δρ Τζάκσον υποστηρίζεται από ένα NIGMS Βραβείο Μεγιστοποίησης Ερευνητών, R35GM119525.